به گزارش بسیج دانشجویی شهید یحیی نژاد، هویت شهید «علی بخش غلامی دشتکی» شهید مفقود الاثر دوران دفاع مقدس بعد از ۳۰ سال شناسایی شد.

شهید علی بخش غلامی دشتکی که به عنوان شهید گمنام در سال ۸۹ در دانشگاه علوم پزشکی بابل تشییع و تدفین شد، در سن ۱۶ سالگی و سال ۶۴ در عملیات خیبر به شهادت رسیده بود و سال ۸۹ پس از انتقال به مازندران به عنوان شهید گمنام تشییع و تدفین شد و اینک پس از ۵ سال و با مشخص شدن نتیجه آزمایش DNA هویت وی مشخص شده است.

ذببحی مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی بابل در این خصوص گفت:این شهید بزرگوار ساکن شهرستان کوار از توابع استان فارس بود و امروز طی مراسمی با حضور مسئولان خبر شناسایی شهید به پدر و مادر شهید غلامی داده شد.

وی ادامه داد: جزئیات شناسایی این شهید، به این صورت بوده است که پس از نمونه‌گیری از خون مادر شهید و دیگر اعضای خانواده وی و تطابق با نمونه DNA اخذ شده از استخوان‌های شهدای گمنام که در یک بانک نگهداری می‌شود، نتیجه آزمایشات بدین گونه اعلام شده است که تمامی اطلاعات با پیکر شهیدی که در دانشگاه ما در سال ۱۳۸۹ به خاک سپرده شده است، تطابق دارد.

طبق اخبار واصله شهید بیست ساله ی گمنام مدفون در مسجد امام علی (ع) دانشگاه ، با توجه به آزمایشات DNA شناسایی شد. ظاهرا پدر و مادر این شهید بزرگوار ، در قید حیات میباشند. بنا است در روز دوشنبه ۷ اردیبهشت ۹۴ ، طی مراسمی خانواده این شهید عزیز در دانشگاه حضور یابند.

ذبیحی افزود: پس از اطمینان کمیته جست و جوی مفقودین کشور، این موضوع به ما و مسئولان دانشگاه اطلاع داده شد و ما نیز همه مقدمات را برای اطلاع هرچه سریع به خانواده این شهید گرانقدر انجام دادیم.

وی در پایان با اشاره به لزوم ارج نهادن به مقام شامخ شهیدان تاکید کرد: همواره باید شهدا را که با خون خود آرامش و امنیت را برای ما بوجود آوردند الگوی خود در زندگی قرار دهیم.

پس از ۳۲سال ، عصر امروز طی مراسمی در شهرستان کوار از توابع استان فارس ، احراز هویت این شهید ، به خانواده و بیت ایشان اعلام شد. در این دیدار که با حضور مسئولین استان فارس و شهرستان کوار و امام جمعه و برخی از اعضای بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی بابل انجام شد. احراز هویت شهید ، توسط آزمایش DNA با تلاش و همت کمیته جستجوی مفقودین کشور به اطلاع خانواده رسید.

شایان ذکر است شهید "علی بخش غلامی دشتکی" به صورت داوطلب در سن شانزده سالگی در مناطق عملیاتی حضور یافت و عملیات خیبر در منطقه عملیاتی طلاییه در سال ۶۴ به خیل شهیدان پیوستند. شهید "علی بخش غلامی دشتکی" فرزند رسول ، متولد ۴۵ واعزامی از استان فارس می باشد. پیکر ایشان در سال ۸۸ در منطقه مجنون در عملیات تیم تفحص کشف گردید. گفتنی است این شهید بزرگوار در تاریخ ۱۳۸۹/۲/۲۷ مصادف با شهادت حضرت زهرا(س) به عنوان شهید گمنام در دانشگاه علوم پزشکی استان مازندران،شهرستان بابل تدفین گردید.

به گزارش بسیج دانشجویی شهید یحیی نژاد و به نقل از خبرنگار بلاغ، در خبرها خوانده اید که هویت یکی از شهدای گمنام دفن شده در دانشگاه علوم پزشکی بابل شناسایی شده است، این شهید «علی‌بخش غلامی دشتکی» اهل یکی از روستاهای شیراز است و خانواده او به‎زودی در این دانشگاه حضور پیدا خواهند کرد.

نمی دانم سه یا چهار سال پیش بود، یکی از کارمندان دانشگاه پزشکی بابل تماس گرفت و ماجرایی را برایم تعریف کرد:

«زنی آمده بود می گفت اهل بابلسر است، پرسید شما در دانشگاه‌تان شهید گمنام دارید؟ پاسخ مثبت را که شنید اصرار کرد تا او را راهنمایی کرده و مزار شهید را نشانش بدهیم، علت حضور او در بابل و پیگیری مزار شهید گمنام در این دانشگاه را جویا شدیم، می گفت بابت بیماری یکی از عزیزانش توسل گرفته و بارها با دل شکسته از خدا خواست تا مریض او را شفا بدهد، در خواب شهیدی را دید که از او دعوت کرد برای طلب شفای عزیزش به دانشگاه علوم پزشکی بابل آمده و از شهید گمنام مدفون در آنجا حاجت بخواهد ... .»

به ادامه مطلب مراجعه بفرمایید...

به گزارش بسیج دانشجویی شهید یحیی نژاد و به نقل از خبرنگار بلاغ، در خبرها خوانده اید که هویت یکی از شهدای گمنام دفن شده در دانشگاه علوم پزشکی بابل شناسایی شده است، این شهید «علی‌بخش غلامی دشتکی» اهل یکی از روستاهای شیراز است و خانواده او به‎زودی در این دانشگاه حضور پیدا خواهند کرد.

نمی دانم سه یا چهار سال پیش بود، یکی از کارمندان دانشگاه پزشکی بابل تماس گرفت و ماجرایی را برایم تعریف کرد:

«زنی آمده بود می گفت اهل بابلسر است، پرسید شما در دانشگاه‌تان شهید گمنام دارید؟ پاسخ مثبت را که شنید اصرار کرد تا او را راهنمایی کرده و مزار شهید را نشانش بدهیم، علت حضور او در بابل و پیگیری مزار شهید گمنام در این دانشگاه را جویا شدیم، می گفت بابت بیماری یکی از عزیزانش توسل گرفته و بارها با دل شکسته از خدا خواست تا مریض او را شفا بدهد، در خواب شهیدی را دید که از او دعوت کرد برای طلب شفای عزیزش به دانشگاه علوم پزشکی بابل آمده و از شهید گمنام مدفون در آنجا حاجت بخواهد ... .»

این دوست کارمند من ماجرا را با آب و تاب تعریف می کرد و من بی توجه به عمق سخنانش، فقط گوش می دادم، با توجه به حضوری که در فعالیت های مرتبط با شهدا داشته ام گوش من در این سال ها پر از این نوع خواب ها و رویاها و ماجراهاست.

اگر چه به چشم خود بارها عنایات و الطاف و کرامات شهدا را دیده و لمس کرده ام اما بنا بر یک تجربه قدیمی، خیلی اجازه پر و بال دادن به این نوع ماجراها را نمی دهم، با شوخی و کنایه در پایان موضوعی که آن دوست بزرگوار تعریف کرده بود، خیلی خونسرد و عادی گفتم: علت قضیه را می دانی چیست؟ این شهدا چند سالی است که در دانشگاه پزشکی مدفون شده اند، روح شان هم بیکار است، می روند سر کلاس های درس می نشینند و ... حالا برای خودشان پزشک حاذقی شده اند؛ مریض شفا می دهند ...!

مدتی بعد دختر خانم دانشجویی تماس گرفت و با حس و حالی خاص از خوابی که درباره یکی از شهدای گمنام دانشگاه پزشکی بابل دیده بود، برایم تعریف کرد؛ می گفت: شهیدی می آید به خوابش و تأکید می کند که قابل شناسایی است و یکی باید برای کشف هویت او قدمی بردارد.

من باز هم بنا بر همان تجربه قدیمی، صحبت های او را جدی نگرفتم تا بساط این نوع حرف و حدیث ها گسترده نشود، به صراحت هم گفتم که خواب ها را به راحتی باور ندارم، به خصوص اگر مبدأ آن از واحد خواهران باشد! با این حال برای آن که این بنده خدا را ناامید نکرده باشم، با هماهنگی آقا مفید اسماعیلی، مسئول وقت کنگره شهدای استان مازندران، او را به آن مجموعه راهنمایی کردم، مدتی بعد دوباره آن خانم دانشجو تماس گرفت و از بی نتیجه بودن مراجعاتش به نهادها سخن گفت و از تکرار خواب آن شهید. این بار او را به پیر مجاهد و اهل دل شهرمان که خودش هم پدر شهید است و با تعبیر خواب آشناست، حواله دادم و موضوع را از سر خودم باز کردم، دیگر هم پیگیر نشدم که نتیجه مراجعه اش به حجت الاسلام یزدانی به کجا انجامیده است.

این یکی دو روزه که خبر کشف هویت یکی از شهدای گمنام دانشگاه علوم پزشکی را شنیده ام، صدای آن کارمند دانشگاه و آن خانم دانشجو بارها توی گوشم انگار تکرار می شود، نمی دانم این شهید همانی است که آن دوستان درباره اش چنان می گفتند یا نه؛ ولی شهید، شهید است و ما ساکنان وادی غفلت، چه نام شناسنامه ای شهید را بدانیم یا نه، باز هم حقیقت شهید برای مان گمنام است.

شیرازی ها هم شهرشان را بهارنارنج می نامند و بابلی ها نیز؛ اما ورای این تعابیر و تعارفات و چشم و هم چشمی ها، وجه اشتراک این دو شهر، گنبد شاهچراغ در شیراز است و تلألو صدها چراغی که شام تاریک شهرمان را با نور اهل بیت (ع) روشن می سازند.

هیئت ها و محافل مذهبی بیشماری که در این شهر وجود دارند همگی مرهون برکت خون شهدا هستند، انشاءلله همشهریان ما نخواهند گذاشت این کبوتر مهاجر شیرازی در این شهر احساس غربت کند.

 منابع:سایت دفتر بسیج دانشجویی شهرستان بابل و سایت نگاه آزاد و سایت خبری بلاغ

نمایش این کد فقط در ادامه مطلب برای قرار کد مورد نظر به ویرایش قالب مراجعه کنید
مطالب مرتبط
بر میگردم...
اولین سالروز درگذشت مرحوم حاج اسماعیل روحی پرکوهی
مرحوم حاج اسماعیل روحی پرکوهی
*آرشیو فعالیت های انجام شده توسط بسیج دانشجوییِ موسسه آموزش عالی طبری بابل*
سالروز شهادت سربازِ شهید رضا روحی پرکوهی
هفتمین روز درگذشت مرحوم حاج اسماعیل روحی پرکوهی
مرحوم حاج اسماعیل روحی پرکوهی/2
بهارِ غایبِ تقویمِ روزگار! ببین چه با طراوتِ ما، سردیِ زمستان کرد
شهید و دانشمند هسته ای : محسن فخری زاده
پیام امام خامنه ای به‌مناسبت سالروز تشکیل بسیج مستضعفان-آذر 1399